Jakich błędów unikać podczas układania płytek klinkierowych?

Elewacja klinkierowa może stanowić wyjątkową ozdobę budynku – zarówno mieszkalnego, jak i firmowego czy użyteczności publicznej. Aby jednak cieszyła oczy i spełniała swoje zadanie przez wiele lat, konieczne jest właściwe wykonanie elewacji z płytek klinkierowych. Wszelkiego rodzaju pomyłki mogą rzutować nie tylko na efekcie wizualnym, ale również funkcjonalności i trwałości fasady. Sprawdźmy, jakich błędów należy unikać podczas prac montażowych!

1. Dobieranie niewłaściwych, przypadkowych składowych do stworzenia elewacji

Do wykonania elewacji klinkierowej najlepiej wykorzystać system elewacyjny dedykowany płytkom klinkierowym, który posiada Aprobatę Techniczną i w którego skład wchodzą kleje, fuga, kołki oraz siatka. Wytyczne systemu precyzyjnie określają parametry i rodzaj izolacji czy sposób stosowania poszczególnych składowych (ilość wody do zaprawy, zakresy temperatur itd.). Jest on również dokładnie przebadany jako cały układ tworzący elewację klinkierową, co minimalizuje ryzyko ewentualnych pomyłek czy problemów montażowych.

Błędem jest dobieranie przypadkowych składowych, które mogą utrudnić proces układania płytek klinkierowych elewacyjnych oraz wpłynąć negatywnie na ostateczny efekt.

2. Brak mieszania płytek klinkierowych z kilku opakowań

Płytki elewacyjne klinkierowe cechuje różne natężenie przebarwień i nasycenie kolorów, dlatego chcąc uzyskać doskonały efekt wizualny, nie warto sięgać po nie po kolei z jednego pudełka. Efektem mogą być widoczne z większej odległości „plamy” płytek w podobnych kolorach.

Jak uniknąć tego błędu? Żelazną zasadą stosowaną w przypadku wszystkich produktów klinkierowych jest mieszanie wyrobów z różnych opakowań. Najlepiej otworzyć kilka palet i brać z nich płytki równocześnie, a do tego mieszać je także na rusztowaniu podczas klejenia.

3. Nierozmierzenie elewacji

Niektórzy wykonawcy decydują się na klejenie płytek klinkierowych po kolei, bez sprawdzenia, w jaki sposób zostanie zakończony dany element, np. na obszarze pomiędzy oknami. Efektem mogą być niewielkie kawałki płytek na elewacji, które zaburzają wiązanie i nie wyglądają dobrze na fasadzie budynku.

Aby uniknąć tego problemu, należy jeszcze przed przystąpieniem do klejenia dokładnie rozmierzyć elewację i zaplanować długość poszczególnych płytek elewacyjnych klinkierowych. W razie potrzeby warto skrócić kilka z nich o niewielkie odcinki, by ostatni element nie był zbyt krótki.

4. Niezabezpieczenie elewacji przed warunkami atmosferycznymi w trakcie montażu

Jest to bardzo poważny błąd, który może powodować wiele problemów – np. zalanie elewacji podczas deszczu często skutkuje białymi wykwitami, które utrzymują się przez kilka miesięcy.

Warto także unikać układania płytek klinkierowych elewacyjnych w bardzo niskich temperaturach (może to osłabić wiązanie kleju i doprowadzić do powstania wspomnianych wykwitów) oraz w trakcie gorących dni i mocnego nasłonecznienia (może to skutkować osłabieniem wiązania kleju, a w skrajnych przypadkach doprowadzić do odpadnięcia płytek i wykruszenia fugi).

5. Fugowanie płytek klinkierowych na mokro, a nie na półsucho

Podczas prac nie można dopuścić do zabrudzenia elewacji klejem i fugą. Tymczasem fugowanie klinkieru na mokro prowadzi do zabrudzenia lica płytek i konieczności ich czyszczenia, co jest procesem czasochłonnym oraz zupełnie niepotrzebnym. Często takie zabrudzenia stają się niemożliwe do usunięcia.

O wiele lepiej zastosować metodę na półsucho i użyć sypką, ale wilgotną masę, która została rozrobiona z niewielką ilością wody. Efektem jest gęstoplastyczna, nierozmazująca się i łatwa do ukształtowania fuga, która znacznie ułatwia i usprawnia proces fugowania płytek klinkierowych.

6. Nieuwzględnienie dylatacji

Elewacja budynku jest narażona na szkodliwe działanie czynników atmosferycznych oraz uszkodzenia mechaniczne. Aby uniknąć jej odkształceń, należy wykonać dylatację – kilkumilimetrowe szczeliny pomiędzy większymi fragmentami elewacji. Dzięki temu ściana będzie poddawała się naprężeniom i zmianom obciążenia, w wyniku czego ryzyko jej uszkodzenia będzie o wiele mniejsze.

Szczeliny najlepiej wypełniać odpowiednimi, elastycznymi masami uszczelniającymi. Miejsce wykonania dylatacji należy dobrać pod kątem wymiarów elewacji klinkierowej i jej kształtu, zaś odległości między szczelinami powinny być uzależnione od poziomu nasłonecznienia fasady oraz rodzaju wybranego systemu elewacyjnego.

7. Zły dobór kolorów klinkieru elewacyjnego i fug

Duża popularność klinkieru elewacyjnego wynika między innymi z wyjątkowego efektu wizualnego, jaki może zapewnić. Niestety, błędy związane z doborem koloru płytek mogą wpłynąć negatywnie na ostateczny efekt. Dlatego zawsze warto dokładnie zaplanować wygląd fasady, np. korzystając ze specjalnego konfiguratora elewacji. Dzięki niemu inwestor sprawdzi, jak poszczególne płytki klinkierowe będą prezentowały się na ścianie budynku, i zyska możliwość odpowiedniego dopasowania kolorystki.

Warto pamiętać, że kluczowy wpływ na wygląd elewacji klinkierowej ma również kolor fug. W tym przypadku możliwości są bardzo duże – architekt może zastosować fugi zbliżone barwą do płytek albo zastosować efekt kontrastu. Wszystko zależy od końcowego efektu, jaki ma zostać osiągnięty, oraz koncepcji architektonicznej.

8. Wybór niewłaściwych płytek klinkierowych elewacyjnych

Ostatnim błędem, którego warto unikać, jest zakup niskiej jakości płytek elewacyjnych klinkierowych. Na rynku znaleźć można bardzo wiele tego rodzaju wyrobów, jednak nie wszystkie są w stanie spełniać oczekiwania najbardziej wymagających inwestorów oraz zapewniać doskonały efekt wizualny.

Kluczową kwestią jest przede wszystkim inwestowanie w prawdziwy klinkier, a więc produkty posiadające odpowiednie parametry:

• nasiąkliwość poniżej 6%;
• wytrzymałość na obciążenia niszczące minimum 28N/mm²;
• gęstość netto co najmniej 1900 kg/m³.

Daje to pewność, że płytki elewacyjne klinkierowe posiadają cechy i właściwości tak charakterystyczne dla prawdziwego klinkieru – są ponadprzeciętnie odporne na czynniki atmosferyczne i uszkodzenia mechaniczne, szczelnie izolują i zabezpieczają ściany budynku oraz prezentują się nad wyraz okazale.

Układanie płytek klinkierowych – elewacja z klinkieru krok po kroku

Prawidłowy montaż elewacji klinkierowej wymaga zastosowania sprawdzonych etapów pracy i przestrzegania zasad sztuki budowlanej. Oto jak wygląda proces krok po kroku:

Przygotowanie podłoża pod klinkier

Podłoże musi być czyste, suche, stabilne i nośne. Przed przystąpieniem do klejenia płytek klinkierowych należy usunąć wszelkie zabrudzenia, kurz i resztki starych powłok. W razie potrzeby stosuje się gruntowanie lub wyrównanie powierzchni zaprawą. Nierówności mogą skutkować odspajaniem się płytek lub problemami z estetyką.

Mieszanie płytek klinkierowych

Aby uzyskać naturalne i harmonijne przejścia kolorystyczne, płytki powinno się mieszać z kilku opakowań. Najlepszy efekt osiąga się, pobierając płytki z różnych opakowań pochodzących z innych palet i mieszając je bezpośrednio przed klejeniem

Klej do płytek klinkierowych

Do klejenia należy używać wyłącznie klejów systemowych rekomendowanych przez producenta klinkieru. Powinny mieć one odpowiednie parametry elastyczności, odporności na zmiany temperatur i wilgotność. Aplikacja powinna być równomierna – na podłoże oraz na płytkę.

Fugowanie klinkieru na półsucho

Fugowanie należy wykonać dopiero po pełnym związaniu kleju. Masa do fugowania powinna mieć konsystencję półsuchą – nie może być zbyt mokra, by nie powodowała zabrudzeń. Fuga powinna być lekko wilgotna, gęsta, łatwa do formowania. Nakłada się ją przy pomocy specjalnych kielni do fugowania.

Mycie i czyszczenie elewacji klinkierowej

Po zakończonym fugowaniu należy usunąć nadmiar fugi oraz ewentualne pozostałości kleju z powierzchni płytek. Najlepiej robić to miękką szczotką na sucho, a ewentualne ślady usuwać wodą z dodatkiem specjalnych środków czyszczących przeznaczonych do klinkieru. Unika się moczenia elewacji w pierwszych dniach po zakończeniu prac.

Metody układania płytek z klinkieru

Sposób układania płytek klinkierowych wpływa na wygląd fasady oraz trwałość całej elewacji. Do najczęściej stosowanych metod należą:

Układ poziomy (tradycyjny)

Najpopularniejsza metoda, przypominająca wiązanie cegieł. Płytki układane są w rzędach z przesunięciem (najczęściej o 1/2 lub 1/3 długości płytki). Zapewnia to estetyczny wygląd i regularność wiązania. Sprawdza się w elewacjach klasycznych i nowoczesnych.

Układ pionowy

Płytki montowane są w pionowych pasach. To rozwiązanie często stosowane jako akcent na wybranych fragmentach elewacji – np. między oknami lub w narożnikach. Nadaje nowoczesny i dynamiczny charakter.

Układ jodełkowy

Stylowy i dekoracyjny sposób układania przypominający parkiet. Sprawdza się w nowoczesnych projektach i przy zastosowaniu płytek klinkierowych 3D. Wymaga jednak większej precyzji montażu i wcześniejszego dokładnego rozmierzenia.

Układ mieszany lub mozaikowy

Łączy różne układy (np. poziomy i pionowy) lub kolory płytek w celu uzyskania niepowtarzalnych efektów. Wymaga wcześniejszego projektu i doświadczenia wykonawcy, ale daje wyjątkowy rezultat wizualny.

Chcąc zainwestować w najwyższej jakości produkty, warto sprawdzić ofertę Feldhaus – oferujemy wiele kolekcji płytek elewacyjnych klinkierowych, które spełniają oczekiwania najbardziej wymagających inwestorów.